ای نجل جواد، ابن رضا، حضرت هادی

بگرفته حسن بر تو عزا حضرت هادی

یک عمر ستم دیـده ز جور «متوکل»

در آینۀ صبح و مسا حضرت هـادی

دل سوخته از طعنه و از زخم زبان‌ها

خونین جگر از زهر جفا حضرت هادی

بردند همان شب که سوی بـزم شرابت

چون از تو نکردند حیا؟ حضرت هادی

افسوس که کشتند تـو را از ره بیـداد

بی جرم و گنه، قوم دغا حضرت هادی

افسوس، به جور از حرم مادر و جدت

گشتی تو غریبانه جدا حضرت هادی

کس از غم ناگفته‌ات ای یوسف زهرا

آگاه نشد غیر خـدا حضرت هـادی

کشتند تو را در دل غربت، به چه جرمی؟

ای جان جهانت بـه فدا! حضرت هادی

بزم می و خون دل و حبسِ ستم و زهر

حق تو عجب گشت ادا حضرت هادی

در ماتـم تـو ای خلف پـاک پیمبـر

شد سامره چون کرب و بلا حضرت هادی

"میثم" به تو و غربت تو اشک فشاند

ای کشتۀ بی‌جرم و خطا حضرت هادی

چشمهايت فرات دلتنگي

اشکهايت تلاطم غمهاست

حال و روز دل شکسته‌ی تو

از نگاه غريب تو پيداست

اي غريب مدينه‌ی دوم

مرد خلوت نشين سامرّا

التماس هميشه‌ی باران

حضرت عشق التماس دعا

کوچه‌ی خاکي محله‌ی غم

در غرور از حضور ساده‌ی توست

ولي افسوس شرمگين تو و

پاي پر پينه و پياده‌ی توست

آه آقا تو خوب مي داني

که دل بيقرار يعني چه

پشت دروازه هاي شهر ستم

آن همه انتظار يعني چه

چه به روز دل تو آوردند

رمق ناله در صدايت نيست

بگو اي نسل كوثر و زمزم

بزم شوم شراب جايت نيست

بي گمان بين آن همه غربت

دل تنگ تو نينوائي شد

روضه هاي كبود طشت طلا

در نگاه ترت تداعي شد

آري آن لحظه ماتم قلبت

بي کسي هاي عمه زينب بود

قاتلت زهر کينه ها ، نه نه !

روضه‌ی خيزراني لب بود

در عزاي تو حضرت باران

که گريبان آسمان چاک است

نه فقط چشم هاي ابري ما

روضه خوانت تمام افلاک است

ای در سپهر مجد و شرف ، رويت آفتاب

در بزم ما بتاب و، رخ از دوستان متاب

از پا فتاده ايم، ز رحمت تو دست گير

ما را كه دل ز آتش داغت بود كباب

جمعيم ما و ليك پريشان به ياد تو

وزما شكسته تر دل زهرا و بوتراب

يا هادی المضلـّين(1) ، كز مردم ضلال

جسمت در التهاب و روانت در التهاب

تو آفتاب عالمی و از افول تو

افتاده است در همه ذرات انقلاب

ای آيت توكل وآيه ی رضا

ديدی جنايت از متوكل تو بی حساب

گاهی دهد مكان تو در بركة السّباع

گاهی درون محبس دشمن به پيچ و تاب

تو زاده بزرگ جوانانی جنّتی

ای از ستم شهيد شده درگه شباب

آن شربتی كه داد به اجبار دشمنت

گويا شرنگ مرگ بــُد و آتش مذاب

كاتش به جسم و جان تو پروانه سان فتاد

وز سوز زهر جسم تو چون شمع گشت آب

ای بردرت نثار درود ملائـــكه

امروز بر سلام "مــؤيد" بده جواب

این روزها حس می کنم

باید کسی دیگر شوم

حتی اگر هم عاشقم

عبدالعظیمی تر شوم

این روزها حس می کنم

قلبم شده ویران تو

باید کسی دیگر شوم

دست من و دامان تو

مولا طلا کن سنگ را

یک حادثه آغاز کن

شیر میان پرده را

بیرون بکش اعجاز کن

این روزها تنهاتری

بین نمک نشناس ها

دیروز تنها معتصم

حالا بنی عباس ها

امروز هم مظلومی و

این خود نشان برتری ست

این غربت بی انتها

یک یادگار مادری ست

من در دعای جامعه

خورشید را فهمیده ام

من در حریم خاکی ات

افلاک را گردیده ام

ای تربتت خاک جنان

ای گنبدت هفت آسمان

خاک مزارت می دهد

بوی شکوهی جاودان

آتش گلستان شد ولی

نمرود دید آدم نشد

پشت شیاطین خم شد و

چیزی از این جا کم نشد

مولا ببین این روزها

من بوی طوفان می دهم

فرمانده ی عشق آفرین

رخصت دهی جان می دهم

هستم گدای سامرا

تو جان جانان منی

من شاعری درباری ام

وقتی تو سلطان منی...

آستان خدا کمال شما

هفت پرواز زیر بال شما

با شما می شود به قرب رسید

ای وصال خدا وصال شما

گاه با آدم و گهی با نوح

بی زمان است سن و سال شما

مثل جبرئیل می شود بالم

با همین غوره های های کال شما

روزگاری ست در پی دلم آید

گر چه نا قابل است مال شما

بال ما را به آسمان ببرید

تا خداوند لا مکان ببرید

هر کسی تو را سلام کند

به مقام تو احترام کند

کاش در صحن سامرات خدا

تا قیامت مرا غلام کند

پر و بال کبوترانه ی من

در حریم تو میل دام کند

هر که بی توست واجب است به خود

خواب احرام را حرام کند

بر دلم واجب است بعد طواف

عرض دین محضر امام کند

نیمه ی ماه حج که شد باید

شیعه در محضر شما آید

ای مسیحای سامرا هادی

آفتاب مسیر ما هادی

علی بن محمد بن علی

نوه ی اول رضا هادی

نیست جز دامن کرامت تو

پردهٔ خانهٔ خدا هادی

ذکر هر چهارشنبه ام این است

یا رضا یا جواد یا هادی

به ملک هم نمی دهم هرگز

گریهٔ زائر تو را هادی

یک شبی را کنار ما ماندی

سر سجاده جامعه خواندی

تو دعا را معرفی کردی

مرتضی را معرفی کردی

با فراز زیارت سبزت

راه ما را معرفی کردی

مرتضی و حسین و فاطمه و

مجتبی را معرفی کردی

نه فقط اهل بیت را بلکه

تو خدا را معرفی کردی

سامرایت غریب بود اما

کربلا را معرفی کردی

با تو ما مرتضی شناس شدیم

تا قیامت خدا شناس شدیم

ریشه های محبت ما تو

مزرعه های سبز دنیا تو

خواهش سرزمین پائین من

اشتیاق بهشت بالا تو

گاه ابلیس می شوم بی تو

گاه جبریل می شوم با تو

من نمی دانم این که من دارم

به تو نزدیک می شوم یا تو

چه کسی از مسیر گمراهی

داده ما را نجات؟... آقا تو

تو مرا با ولایتم کردی

آمدی و هدایتم کردی

دل من در کفت اسیر بود

به دخیل تو مستجیر بود

گر شود ثروتم سلیمانی

باز هم بر درت فقیر بود

شکر حق می کنم صدای بلند

حضرت هادی ام امیر بود

آبرو خرج می کنی بس که

کرم سفره ات کثیر بود

شب میلاد تو به ذی الحجه

مطلع شوکت غدیر بود

ریشه ناب اعتقاد علی

پسر حضرت جواد علی

دوست دارم گدای تو باشم

سائل دست های تو باشم

مثل بال و پر کبوترها

دائماً در هوای تو باشم

دوست دارم که از زمان ازل

تا ابد خاک پای تو باشم

نیمه شب های ماه ذی الحجه

زائر سامرای تو باشم

یا دعای قنوت من باشی

یا قنوت دعای تو باشم

ما فقیریم سفره ای وا کن

سامرایی حواله ی ما کن

با تو این عقل ها بزرگ شدند

اعتقادات ما بزرگ شدند

پای دل های شیعیان آن قدر

گریه کردید تا بزرگ شدند

با نگاه تو با محبت تو

اِبن سکّیت ها بزرگ شدند

خوب شد بچه های هیئت ما

پای درس شما بزرگ شدند

بچه های قبیله ما با

کربلا کربلا بزرگ شدند

بی تو دل های ما بهار نداشت

مثل یک شاخه ای که بار نداشت

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : شنبه 13 ارديبهشت 1393برچسب:اشعارشهادت امام هادی (ع),جهان میهن,بیت الائمه(ع),اشعارشهادت امام هادی (ع),جهان میهن,بیت الائمه(ع),اشعارشهادت امام هادی (ع),جهان میهن,بیت الائمه(ع),اشعارشهادت امام هادی (ع),جهان میهن,بیت الائمه(ع),اشعارشهادت امام هادی (ع),جهان میهن,بیت الائمه(ع),اشعارشهادت امام هادی (ع),جهان میهن,بیت الائمه(ع),اشعارشهادت امام هادی (ع),جهان میهن,بیت الائمه(ع),اشعارشهادت امام هادی (ع),جهان میهن,بیت الائمه(ع),اشعارشهادت امام هادی (ع),جهان میهن,بیت الائمه(ع),,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

امام هادی
اى ماه، مستنیر ز نور لقاى تو
خورشید كسب فیض كند از ضیاى تو
اى خاص و عام از كرمت برده صبح و شام

پیوسته فیض از سر خوان عطاى تو
اى جبرییل میر ملك پیك انبیاء

خدمتگذار بر در دولت‌سراى تو
اى عاشر الائمه على النقى كه هست

چشم امید خلق به مهر و وفاى تو
اى پور پاك معنى جود و كرم جواد

حاتم هزار بار خجل از ثناى تو
اى مظهر جلال و جمال خداى فرد

شد طوطیاى چشم ملك خاك پاى تو
در هر دو كون خرم و شاد است و رستگار

در دل هر آن كه داشت فروغ ولاى تو
خوفش ز آفتاب جز این است بى سخن

در دهر هر كه زیست به تحت لواى تو
تا مدفن شریف تو شد سرّ من رأى

جان بخش و غم زداى شد از صفاى تو
زد طعنه بر بهشت برین هر كسى كه دید

آن گنبد منور و صحن و سراى تو
اى هادى هدایت دین مبین حق

اى آن كه مدح خوان تو باشد خداى تو
"علامه" با بضاعت فكرش كجا سزد

انشا كند چكامه مدح و ثناى تو

"علامه"
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دهمین مسند نشین

امام هادی(علیه السلام)
كیستم من شاهكار ملك ذات كبریایم

دهمین مسند نشین از بعد ختم الانبیایم
گوهرى ارزنده از گنجینه‌‏ى جود جوادم

نهمین فرزند دلبند على مرتضایم
مصرعى از شعر ناب عصمت كبراى حقم

هشتمین پرورده‌ى ایمان و صبر مجتبایم
پاسدار پرچم پر افتخار حق پرستى

هفتمین سنگر نشین نهضت خون خدایم
دُرّ عبادت فارغ التحصیل درس عابدینم

ششمین زینت فزا از بهر محراب دعایم
در نایابى ز بحر دانش بحراالعلومم

پنجمین گنجینه‌ى اسرار كل ماسوایم
صادق آل نبى را وارث فقه و اصولم

چارمین استاد دانشگاه تكوین ولایم
وارث موسى بن جعفر در مسیر پایدارى

سومین نور دل آن پیشواى مقتدایم
محور چرخ زمانم، حجت روى زمینم

دومین گل از گلستان على موسى الرضایم
در مسیر حق پرستى بعد آباء گرامم

اولین هادى خلق بعد از مصباح الهدایم
در شجاعت بى قرینم، در سخاوت بى نظیرم

حق پرستان را حبیبم، دردمندان را دوایم
من وصیم، من ولیم، من نقیم، من سخیم

زانكه همنام على معنىِ، هاى هل اتایم
آیه‌ى تطهیر را مصداق و از امر الهى

آیه‌اى از شاخصار نصِ نون اِنّمایم
غم مخور (ژولیده) فردا پاى میزان عدالت

شافعت در نزد حق هنگام پاداش و جزایم

"ژولیده نیشابوری"
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مجلس بزم متوكل

امام هادی علیه السلام
چرا چنین متوكل به ما جفا كردى

شدى به كین، متوسل ستم روا كردى
غم مدینه مرا كم نبود اى ظالم؟

كه طعن و تهمت و تبعید را روا كردى
مگر مرا به تمسخر گرفته‏اى كان شب

به جشن و لهو و لعب خواهش غنا كردى
براى من شب جشن تو پر ز ماتم بود

خوشى نبود، كه بر پایىِ عزا كردى
سرور و بزم تو تنها سر بریده نداشت

چرا سرم نبریدى؟ به من جفا كردى
ز روى پاك و نجیبم حیا نكردى تو؟

چسان ز شعر من اى بى حیا حیا كردى
عبادت شب و ذكر و ترحمم دیدى

ولى به دشمنى خویش اتّكا كردى
هزار نقشه به قتلم‏ كشیدى و اجرا

به دست معتز ملعون در انتها كردى
براى حفظ متاعِ دو روزه دنیا

تو باب، در همه جا، سبّ اوصیا كردى
به بغض آل على راه كربلا بستى

جفا به زائر و سلطان نینوا كردى
براى عُسرت و آزار زائران حسین

پس از دو قرن عجب ظالمانه تا كردى
چه دست‌ها كه بریدى ز قبر پاك حسین

به زجر و حرمله و شمر اقتدا كردى
یزید آب بر او بست و تو حَرَم بر آب

به شاه تشنه لبان كار اشقیا كردى
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

حبیب با حبیب خود، به خلوتی صفا کند
ندانم از چه بی گنه، عدو به او جفا کند
سرشک غربتش روان نوا زند زنای جان
نهان ز چشم دشمنان، بدوستان دعا کند
به پیکرش نشانه ها، یه سینه اش ترانه ها
که زیر تازیانه ها، رضا رضا رضا کند
به دست ها سلاسلش، زغصه سوخت حاصلش
چه می شود که قاتلش زفاطمه حیا کند
فتاده در ملالها، به عشق شور و حال ها
در آن سیاه چالها، خدا خدا خدا کند
فتاده دیگر از نوا، برو به دیدنش صبا
بپرس مرغ کشته را، کی از قفس رها کند؟
بخاک بی کس سرش،کسی نبود در برش
کجاست تا که دخترش، اقامه عزا کند
اثر نمانده از تنش، دلا برو به دیدنش
بگو عدو زگردنش، غلی که بسته واکند
به هر دلیست ماتمش، شکسته کوه را غمش
عجب مدار «میثمش»، قیامت ار بپا کند
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دوباره از غم و رنج و عذاب يا اللَّه
شده‏است ديده زهرا پرآب يا اللَّه
سخن ز بى كسى يك امام مظلوم است
كه هست غربت او بى حساب يا اللَّه
سخن ز هادى دين قبله ‏كريمان‏است
عزيز فاطمه و بوتراب يا اللَّه
تمام عمربه‏زندان‏چوجدخودموسى
كشيده محنت و درد و عتاب يا اللَّه
براى حفظ وجود اميد مظلومان
نموده غربت و غم انتخاب يا اللَّه
شبيه حضرت حيدر ندارد او ياور
سلام او شده است بى جواب يا اللَّه
ز تربت و حرم مادرش چو دور افتاد
شده است بيت اميدش خراب يااللَّه
غمى كه عسگرى از ياد آن فغان دارد
" امام هادى و بزم شراب يا اللَّه"
به پشت مركب دشمن چنان عرق مى‏ريخت
كه كرد خشم تو را در شتاب يا اللَّه
به غير عسگرى از ماتمش نمى‏گريد
كه هست صاحب غم آن جناب يا اللَّه
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گرفته جان نفسم در ثناى حضرت هادى
دُر سخن بفشانم به پاى حضرت هادى
نداشت طوطى جانم هنوز لانه به جسمم
كه بود مرغ دلم آشناى حضرت هادى
صفا و مروه كجا و حريم يوسف زهرا
صفاست در حرم با صفاى حضرت هادى
مقربان الهى فرشتگان بهشتى
كشند منت لطف و عطاى حضرت هادى
ز دست رفته شكيبم خدا كند كه نصيبم
شود زيارت صحن و سراى حضرت هادى
درندگان زمين التجا برند به سويش
پرندگان هوا در هواى حضرت هادى
اگر به سامره‏ ام اوفتد گذر سرو جان را
كنم نثار به گنبد نماى حضرت هادى
دلم كه درد گناهش به احتضار كشانده
پناه برده به دارالشفاى حضرت هادى
مرا چه قدر كه گردم گداى خاك نشينش
كه هست خازن جنت گداى حضرت هادى
دهد به روح لطيف ملك، صفا و طراوت
ملاحت سخن دلرباى حضرت هادى
به خاك عطر بهشتى پراكند اگر آيد
نسيمى از طرف سامراى حضرت هادى
به عمر دهر مرا گر دهند عمر، نيرزد
به لحظه‏ اى كه كنم جان فداى حضرت هادى
به تيرگى نبرى روى و راه خود نكنى گم
هدايت است به ظل لواى حضرت هادى
بخوان زيارت پر فيض جامعه كه برى پى
به ارزش سخن دلرباى حضرت هادى
مرا رضايت ابن الرضا خوش است كه دانم
بود رضاى خدا در رضايت حضرت هادى

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اشعار شهادت امام هادي،شعر شهادت امام علي النقي

کيستم من شاهکار ملک ذات کبريايم

دهمين مسند نشين از بعد ختم الانبيايم
گوهرى ارزنده از گنجينه‌‏ى جود جوادم

نهمين فرزند دلبند على مرتضايم
مصرعى از شعر ناب عصمت کبراى حقم

هشتمين پرورده‌ى ايمان و صبر مجتبايم
پاسدار پرچم پر افتخار حق پرستى

هفتمين سنگر نشين نهضت خون خدايم
دُرّ عبادت فارغ التحصيل درس عابدينم

ششمين زينت فزا از بهر محراب دعايم
در نايابى ز بحر دانش بحراالعلومم

پنجمين گنجينه‌ى اسرار کل ماسوايم
صادق آل نبى را وارث فقه و اصولم

چارمين استاد دانشگاه تکوين ولايم
وارث موسى بن جعفر در مسير پايدارى

سومين نور دل آن پيشواى مقتدايم
محور چرخ زمانم، حجت روى زمينم

دومين گل از گلستان على موسى الرضايم
در مسير حق پرستى بعد آباء گرامم

اولين هادى خلق بعد از مصباح الهدايم
در شجاعت بى قرينم، در سخاوت بى نظيرم

حق پرستان را حبيبم، دردمندان را دوايم
من وصيم، من وليم، من نقيم، من سخيم

زانکه همنام على معنىِ، هاى هل اتايم
آيه‌ى تطهير را مصداق و از امر الهى

آيه‌اى از شاخصار نصِ نون اِنّمايم
غم مخور (ژوليده) فردا پاى ميزان عدالت

شافعت در نزد حق هنگام پاداش و جزايم
*************************************

دهمين حجت خدا هادى
دهمين مير و پيشوا هادى
دهمين جانشين پيغمبر
نهمين پور مرتضى هادى
دهمين دادرس به خلق جهان
دهمين شافع جزا هادى
دهمين گل ز گلشن زهرا
ثمر نخل طاوها هادى
مظهر جود و نور چشم جواد
جد مهدى مه لقا هادى
حاجت ما ظهور مهدى توست
حاجت ما روا نما هادى
جشن ميلاد تو مبارك باد
بر همه خلق ما سوا هادى
متوكل نمود مسمومت
كشته زهر اشقيا هادى
دستگيرى كن از هنرور خويش
تا نيفتاده او ز پا هادى

***********************************

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : شنبه 13 ارديبهشت 1393برچسب:اشعارشهادت امام هادی (ع),شهادت امام هادی ,اشعارشهادت امام هادی (ع),شهادت امام هادی ,متن شهادت امام هادی ,سامرا,هادی,جهان میهن,اشعارشهادت امام هادی (ع),شهادت امام هادی ,متن شهادت امام هادی ,سامرا,هادی,جهان میهن,اشعارشهادت امام هادی (ع),شهادت امام هادی ,متن شهادت امام هادی ,سامرا,هادی,جهان میهن,اشعارشهادت امام هادی (ع),شهادت امام هادی ,متن شهادت امام هادی ,سامرا,هادی,جهان میهن,اشعارشهادت امام هادی (ع),شهادت امام هادی ,متن شهادت امام هادی ,سامرا,هادی,جهان میهن,اشعارشهادت امام هادی (ع),شهادت امام هادی ,متن شهادت امام هادی ,سامرا,هادی,جهان میهن,اشعارشهادت امام هادی (ع),شهادت امام هادی ,متن شهادت امام هادی ,سامرا,هادی,جهان میهن,اشعارشهادت امام هادی (ع),شهادت امام هادی ,متن شهادت امام هادی ,سامرا,هادی,جهان میهن,,متن شهادت امام هادی ,سامرا,هادی,جهان میهن,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |